ESKİ TELEFONUM...

Bazan yürürken yanımdan geçen birilerinde...

Bazan biyerde otururken yan masada..

Bazan Vapurda..

Metroda..

Otobüste..

Eski telefonumun sesini duyuyorum...

Elimi telefonumun olduğu cebime atıyorum..

Çalan benim telefonum değil..

Çok olmuş o telefonu kullanmayı bırakalı...

Değiştirmişim..

Yeni telefon almışım..

Aradan aylar geçmiş ama demek ki unutmamışım sesini..

Melodisini...

Unutamamışım...

Yeni telefonum eskisi gibi çalmıyor..

Başka türlü çalıyor..

Bunun çalışı da iyi ama..

Ne bileyim...

Biyerlerde eski telefonumun sesini duyunca tuhaf oluyorum...

O telefonla yaptığım konuşmalar geliyor aklıma....

Kimbilir kimleri aradım o telefonla?...

Ne sohbetler yaptık?..

Güldük,dertleştik,hüzünlendik..

Uzun uzun konuştuk..

Bazan ona yazdı,bazan bana yazdı...

Bazan kim arıyor diye baktım..

Kah açtım,kah açmadım...

Bir dolu insan...

Bir dolu hayat...

Bir dolu arkadaşlık..Dostluk...

Mesajlar attım o telefonla...

Bazan beklediğim bir iş oldu mu,olmadı mı diye..

Bazan bi arkadaşa hal hatır sormak için..

Beni aradılar...

Mesajlar attılar..

Sevindim,mutlu oldum,geri döndüm...

İlk o telefonda öğrendim mesaj atmayı..

Twitter'a,Facebook'a girmeyi,

Gönderi yazmayı...

Paylaşmayı onunla öğrendim..

Onunla öğrendim üzerine tıklamayı...

Şimdi geçmişe baktığım zaman..

O telefonu kullanmayı bırakmamın nedenini hatırlamıyorum bile..

Oysa..

Neyse...

Ne bileyim...

Yenisi de iyi ama..

Biyerlerde eski telefonumun sesini duyunca, bir hüzün çöküyor üzerime...

İtiraf etmek zor geliyor ama...

Ben galiba eski telefonumu özlüyorum....

Ne bileyim.....