ŞİİR SORUNSALI...

-- Şiirdeki en büyük sorun nedir biliyor musun Muhittin?

-- Bi saniye abi..."Aloo?..He?...Hee?..Heee?...İki ekmek,bi büyük yoğurt?...Tamam...Alır gelirim akşama..."

Ne dedin abi?

-- Şiirdeki en büyük sorun nedir?

-- Şiirde bi sorun mu var?

-- Evet...

-- Nedir abi?...Halledebileceğimiz bişeyse?...

-- Şiirin en büyük sorunu,hayata yeterince dokunmaması...

-- Hayata dokunmuyo mu?

-- Hayır...Şiir dediğin,hayata dokunmalı!..Hayattan uzak olmamalı!..Hayata dokunan imgeler barındırmayan şiir,şiir değildir..

-- Öyle diyosan?...

-- Bir kere herşeyden önce,Şair özgür olmalı...Şair özgür olmadan,şiir özgür olamaz.

-- Tabii ki de...

-- Şairin üzerinde hiçbir toplumsal baskı olmamalı..Özgür bir şair ile özgür bir toplumun buluşmasından çıkar ancak en güzel şiirler...

-- Muhakkak...

-- Ama ne yazık ki,günümüz şair ve şiirseverleri,insandan giderek uzaklaşıyorlar...

-- Yapma ya?..

-- Maalesef...Hiçbir içerik kaygısı taşımayan ruh haline girmişler..

-- Haklısın..Şimdiki gençlerde içeriğe saygı diye bişey kalmamış..

-- İçerikten biçime doğru yoğun bir göç var...

-- Biçim,bu kadar yoğun bir göçü kaldırmaz.Biçim biçim,nereye kadar?..

-- İnsanlar "İkinci Yeni" yi yeniden keşfediyor sanki..

-- İkinci neyini?

-- İkinci Yeniyi...Bir Edip Cansever..Bir Turgut Uyar sadece kendi kuşaklarını değil,kendilerinden sonraki kuşakları da kapsayacak kadar derin,kalıcı ve zengin bir miras bıraktılar..

-- Öyle mi yaptılar?

-- Evet...Retoriği yadsımak doğru değil...Retorik olmadan şiir eksiktir,tamamlanmış sayılmaz..

-- Sayılmaz tabi..

-- Retorik olmadan olmaz..

-- Rotorik şart...

-- Ama "Garip" i de reddedemezsin...Bir Orhan Veli...Bir Oktay Rıfat...Onlar da bu memleketin sesi,nefesi..

-- Tabi ağbi...

-- Öte yandan,didaktizme ve avangart izlerine rağmen,postmodernizm, varoluşsal bir oluşumun sonucudur..

-- Mutlaka...Bi saniye abi..."Aloo?...Bi paket makarna?...Çubuk makarna?...Tamam...İki ekmek,bi büyük yoğurt,makarna...Tamam,unutmam..."

Ne demiştin?

-- Şiire milat koymak kimin haddine??..

-- Kimin haddine??

-- Yahya Kemal..Ahmet Haşim..Nazım Hikmet...kendi koşullarının şairleriydi..

-- Tabii ki de...

-- Şiirler arası çatışma ancak,öyle ya da böyle insanı derinden kavramakla aşılabilir...Şiirdeki barış ancak böyle gerçekleşebilir..

-- ...................

-- Bugünün şiiri için İkinci Yeni ve Garip,öncü olarak görünebilir ama bir Özdemir Asaf...Bir Can Yücel,mirasyedi olmadılar...Üzerine koydular...Kendi özgünlüklerini yarattılar...

-- Üzerine koymak lazım tabi...Hazıra dağ dayanmaz...

-- Her akımın ortak paydası tam bağımsızlık ve tam özgürlük olmalıdır...

-- Olsa...iyi olur tabi...

-- Her dönemin bir ruhu vardır.

-- Vardır..

-- Biçim önemlidir.. Çünkü içeriği de değiştirebilir..

-- Tabi..

-- Anlam ve imge bir bütündür..

-- Eyvallah...

-- "Ne zaman seni düşünsem/bir ceylan su içmeye iner..."

-- Beni mi??

-- "Seni düşündükçe/gül dikiyorum elimin değdiği yere..."

-- Bana mı diyosun??

-- "Her akşam seninle/Yeşil bir zeytin tanesi/Bir parça mavi deniz/Alır beni...

-- Rıfat ayıboluyo ama...

-- "Seni düşündükçe/Gül dikiyorum elimin değdiği yere/Atlara su veriyorum/Daha bir seviyorum dağları.."

-- Haa,sen şiir okuyon?...Ben de dedim...

-- Yani Muhittin?...Şiir olsun da,nasıl olursa olsun...Şiir olsun da,isterse çamurdan olsun...

-- Doğru söylüyosun,şiir iyidir...Kimin şiiriydi bu okuduğun?

-- İlhan Berk..

-- Güzel şiirmiş,bilmiyodum..

-- Şiiri bilmemek ayıp değil Muhittin,şiiri sevmemek ayıp...

Raci'ler geldi mi?

-- Raci gelmiş,içerde gaste okuyo...

-- Tamam.Ramazan da var..Hadi bi okey yapalım.

-- Yapalım...Kahveci!..Okeyleri versene!.....