KAMU GÖREVİ...

Sokakta dolaşırken,Polis çevirdi..

- Nereye amca?.
- Yengenin yanına gidiyorum..
- Senin,yengemin yanında ne işin var?.
- Sen bana "Amca" deyince,seni yeğenim sandım.Gözlerim iyi seçmiyor da..
- Nereye gidiyorsun böyle?.Sokağa çıkma yasağı var.
- Biliyorum.Ben kamu görevlisiyim.Kamu görevlisine serbest.
- Hangi kamu?
- Her türlü kamu..Bizde kamu ayrımı yapmak ayıptır.
- Görevin ne peki?
- Aydınlatma.
- Elektrik kurumu mu?
- Yok.Sanat kurumu.
- Nası yani?
- Ben yazarım söylemesi ayıp.Görevim insanları aydınlatmak.Yazabilmek için gözlem yapmam lazım.O yüzden sokağa çıktım.
- Allah Allah?..Bu nasıl görev?
- Kutsal bir görev.
- Dayı,yok öyle bişey..
- "Amca" nispeten daha iyiydi.
- Amca bak,evine dön,ceza yersin.
- Yerim senin cezanı!
- Ne diyosun sen dayı?
- Bişey demiyorum.Sen ceza yersin dedin ya,ceza yazarsan ben de cezayı yemiş olurum.
- Tövbe tövbeee..
- Hayırdır,günah mı işledin?
- Amca ne diyosun sen ya?.Bela mısın sen?
- Evet.Başımın belasıyım.
- Nerelisin sen?
- Niye?.Aynı memleketli çıkarsak daha az mı ceza yazacaksın?

Memleketimi söyledim,hemşeri değilmişiz.Ordan tutturamadık.

- Nerde oturuyorsun?..dedi,

Oturduğum mahalleyi söyledim,komşu da çıkmadık..

- Hangi takımı tutuyorsun?.dedi,
- Galatasaray..dedim.Fenerbahçeliydi herhalde,kalın bir ceza makbuzu çıkardı.

- Bi dakka,belki aynı burçtan olabiliriz.Senin burcun ne?..dedim,

- Yengeç..dedi.

- Ben teraziyim ama yükselenim yengeç..

- Peki o zaman.Bu seferlik ceza kesmiyorum ama bi daha görürsem,yengeç mengeç dinlemem,yersin cezayı.

- Tamam.Yerim senin cezanı...

Eve döndüm.

Sokağa çıkıp gözlem yapamadığım için,balkona çıktım,dürbünle sokaklara bakıp,toplumu aydınlatacak bişey arıyorum.
Biraz sabredin,aydınlatacak bişey bulur bulmaz,hemen aydınlatacağım...

....

(Bu hikaye,hayal ürünüdür..Bu zor günlerde kamu görevi yapan polisimize küçük bir hediye olsun)