MESAFE

Sabah yürüyüşüne çıktım,karşıdan bana doğru gelen bir arkadaşımı gördüm.Beni görünce kaldırım değiştirdi,karşı kaldırıma geçti..

Çok canım sıkıldı,on dakika sonra telefon açtım.

- Hayırdır,bi yanlışımı mı gördün?

- Ne oldu ki?

- Ne oldusu mu var?.Farketmedim mi sanıyorsun?

- Neyi?

- Beni görünce selam vermemek için kaldırım değiştiriyorsun..Senin selamına ihtiyacım yok benim,tamam mı?

- Yok be aaabi..Sen beni yanlış anladın.Ondan değil valla..

- Neyden peki?

- Korona'dan..Sosyal mesafe olayı var ya?.

- Eee?

 - Birbuçuk metreden,dört metreye çıkmış.

- Yapma ya?

- He ya..Birbuçuk olsa,ayıpediyosun.Yanından geçerdim ama dört metre olunca,mecbur karşı kaldırıma geçtim.

- Aramızda sorun yok yani?

- Yok yok...Ama mesafe bir kilometreye çıkarsa ne olur bilemem.Hiç görüşemeyebiliriz..

- Allah belanı versin!

- Bana mı dedin?

- Yok korona'ya dedim..

Arkadaşlıkların da içine etti..

Sadece arkadaşlıkların mı?..İnanır mısın,virüs bulaştırmayayım diye kendime bile mesafeli davranıyorum.Hiç ilgilenmiyorum kendimle.Saldım kendimi.Saç-sakal birbirine karıştı.Hangisi saç,hangisi sakal belli değil.Sabah saçımı yıkadım sandım,sakalımı yıkamışım..

Allah koronanın belasını versin.

- Valla Allah koronanın belasını verecek olsaydı şimdiye kadar verirdi.

- Vermiycek galiba.

- Vermiycek..Biz galiba kötü bişey yapıp çok kızdırdık,bizim belamızı veriyo bence..

- Bi daha beni görünce karşı kaldırıma geçme.Karşı kaldırım çok uzak.Öyle yapınca güceniyorum.

- Ne yapayım peki?

- Ben yanımda şerit metre taşıyorum.Ölçeriz,biçeriz,dört metre uzaktan geçersin.

- Tamam öyle yaparım.

- Tamam öyle yap.